زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

علی بن مهدی کسروی






علی بن مهدی کسروی اصفهانی (م پیش از ۲۸۹قشاعر، نحوی، متکلم، فقیه شافعی مذهب و مؤلف کتاب‌هایی در علوم مختلف در قرن سوم هجری قمری در اصفهان بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابوالحسین (ابوالحسن) علی بن مهدی بن علی بن مهدی کسروی اصفهانی طبری نحوی، او را اصفهانی و از فقیهان شافعی مذهب شمرده‌اند. کسروی از شاگردان بنام ابوالحسن اشعری بود و علم کلام را نزد او آموخت. وی معلم پسر علی بن یحیی بن منجم بود و از پدرش جاحظ، محمد بن منصور زاج و دیک الجن عبدالسلام حمصی۲۳۵ق) روایت کرده است. علی بن یحیی بن منجم، ابوعلی کوکبی و سعید بن‌ هاشم طبرانی از او روایت کرده‌اند.
علمای اهل‌سنت او را ادیبی نکته سنج، آشنا و مطلع به کتاب العین خلیل بن احمد و همچنین شاعر، نحوی، متکلمی زبردست و مؤلف کتاب‌های فراوان در علوم مختلف معرفی کرده و گفته‌اند: ابوالحسن کسروی ابتدا به‌ هارون بن علی بن یحیی ندیم ادبیات آموخت و سپس به ابونجم بدر معتضدی که از موالی معتضد عباسی (خلافت ۲۷۹-۲۸۹ق) بود، پیوست و از سال ۲۸۳ تا سال ۲۸۹ق والی اصفهان گردید و سرانجام در دوره همین خلیفه و در سال مرگ همو درگذشت.

۲ - تالیفات



آثار او عبارت‌اند از: الاعیاد و النواریز، مراسلات الاخوان و محابات (مجاوبات) الخلان
[۷] عبادی، محمد، طبقات الشافعیه، ص۸۵.
مناقضات من زعم انه لاینبغی ان یقتدی القضاة فی مطاعمهم بالائمه الخلفاء (این کتاب را به کسروی کاتب هم نسبت داده‌اند)، الخصال که در آن اشعار، امثال و حکم را گرد آورده بود و تاویل الاحادیث، المشکلات الوارده فی الصفات.
[۱۳] اعلمی، محمدحسین، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۱۳، ص۳۹۳.
[۱۴] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱۰، ص۱۴۳۴۷.


۳ - پانویس


 
۱. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۷۸.    
۲. سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۲۰۸.    
۳. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۶۵.    
۴. ابن نجار بغدادی، محمد بن محمود، ذیل تاریخ بغداد، ج۴، ص۱۴۵.    
۵. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۵، ص۱۹۷۶.    
۶. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۶۷.    
۷. عبادی، محمد، طبقات الشافعیه، ص۸۵.
۸. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۲۲، ص۲۴۴.    
۹. کحاله، عمررضا، معجم المولفین، ج۷، ص۲۴۷.    
۱۰. مرزبانی، محمد بن عمران، معجم الشعراء، ص۱۸۷.    
۱۱. موسوی خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، ج۵، ص۱۰۴.    
۱۲. بغدادی، اسماعیل بن محمد، ایضاح المکنون، ج۲، ص۴۶۳.    
۱۳. اعلمی، محمدحسین، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۱۳، ص۳۹۳.
۱۴. دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱۰، ص۱۴۳۴۷.


۴ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۵۱، برگرفته از مقاله «علی کسروی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.